Wzrost liczby ludności a dostosowanie zieleni
Na podstawie dokumentu pt. „Światowe Perspektywy Urbanizacji. Rewizja 2018r.” (World Urbanization Prospects. The 2018 Revision) wydanego przez Wydział Ludności ONZ Departament Spraw Gospodarczych i Społecznych w 2050r. 68% populacji ludności na świecie będzie zamieszkiwało miasta. I nie budziłoby to wielkiego zdziwienia gdyby nie fakt, że obecnie stanowi to 55%. Warto nadmienić, że 70 lat temu jedynie 30% populacji ludzi zamieszkiwało miasta. Ten nagły wzrost liczby ludności najbardziej odczuwalny jest w miastach już nad wyraz przeludnionych. Największa światowa aglomeracja miejska to Tokio z liczbą ludności 37 milionów, następnie New Delhi 29 milionów, Szanghaj 26 milionów, Meksyk i Sao Paula 22 milionów oraz Kair, Mumbaj, Pekin i Dhaka prawie 20 milionów. Należy przypomnieć, że liczba ludności w Polsce to ponad 38 milionów, a w największym mieście – stolicy prawie 1,8 miliona. Europa jest trzecim najbardziej zaludnionym kontynentem świata. Co 8 mieszkaniec świata mieszka w megamiastach liczących więcej niż 10 milionów osób. Blisko połowa mieszkańców miast świata mieszka w stosunkowo małych miastach poniżej 500 000 tysięcy. Wnioski płynące z tego dokumentu dotyczą potrzeby zintegrowania polityki mającej na celu poprawę warunków życia mieszkańców miast i wsi.
Raport ten stawia przed nami wyzwania związane z dostosowaniem przestrzeni miejskiej dla zwiększającej się liczby ludności. W związku z tym, z całą pewnością będzie wzrastać zapotrzebowanie na energię elektryczną. Ilość wytwarzanych zanieczyszczeń powietrza oraz emisja dwutlenku węgla stanowczo wzrośnie. Biorąc pod uwagę zmieniający się klimat, w tym wzrost temperatury powietrza i otoczenia oraz tworzenie się miejskich wysp ciepła, jesteśmy zmuszeni do opracowania modelu i strategii przygotowującej nas do długofalowych zmian klimatu i środowiska otaczającego człowieka. Jednym z ważniejszych rozwiązań wspomagających walkę z tymi problemami jest dbałość o powierzchnię biologicznie czynną oraz jakość zieleni w przestrzeni publicznej. Aspekt ten dotoczy zarówno urbanistów, deweloperów, zarządów zieleni jak i prywatnych właścicieli nieruchomości. Oczywiście najbardziej optymalnym rozwiązaniem byłaby maksymalizacja działań w tym zakresie. Pojęcie maksymalizacji działań środowiskowych w przestrzeni publicznej jest bardzo rozbudowaną kwestią, często poruszaną na konferencjach międzynarodowych. Ograniczenia kapitału wskazują, że działania te mimo świadomości społecznej mogą nie zostać wprowadzone w wielu miejscach w odpowiednim czasie. Zatem rozsądnym jest wyodrębnienie działań zróżnicowanych finansowo i dostosowanie ich do działań celowych. Brak wiarygodnych danych, w tym badań naukowych oraz bazowanie jedynie na odczuciach i obserwacjach sprawia, że temat ten uważany jest za niebywale trudny. Rozwiązaniem problemu według naszych doświadczeń są zobrazowania satelitarne. Przykładem rzeczowych danych jest analiza temperatury powierzchni w mieście i jej korelacje z zielenią. Wskazane na zobrazowaniu miejsca o wysokiej temperaturze należałoby w pierwszej kolejności ująć jako tereny o wskaźniku priorytetowym do redukcji problemu przegrzewania. W kolejnym zobrazowaniu zaobserwowano wzrost temperatury powierzchni w miejscach redukcji zieleni. Efektem poprawy jakości środowiska w tych miejscach jest wprowadzenie zielonych rozwiązań w tym nowych nasadzeń, małej zielonej architektury czy elementów zielonego budownictwa. Perspektywa wiedzy na ten temat pozwala na realizowanie wielowymiarowych inwestycji bardziej przyjaznych środowisku naturalnemu, a co za tym idzie przyjaznych człowiekowi. Biorąc pod uwagę chęć otaczania się zielenią i pozytywny wydźwięk na redukcję stresu życia w mieście, zielone inwestycję mieszkaniowe mogą stać się wyznacznikiem konkurencyjności i wzrostu wartości mieszkań.
Relatywnie szybki wzrost liczby ludności na świecie przyczynia się do znacznej degradacji i dezorganizacji środowiska naturalnego. Aby sprostać wyzwaniu dostosowania odpowiedniego wskaźnika zazielenienia w miastach należy stworzyć precyzyjny model wartościowania terenów o największych potrzebach środowiskowych. Przykładem optymalnych rozwiązań ze wskazaniem miejsc najbardziej priorytetowych do wprowadzenia zielonych rozwiązań jest wykorzystanie zobrazowań satelitarnych. Dane otrzymane w wyniku analizy są wartościami pewnymi, biorąc pod uwagę obecny system wprowadzania nasadzień w mieście bazujący na odczuciach i przekonaniach, model ten gwarantuje działania wycelowane w konkretny problem. Atrakcyjnymi staną się te inwestycje, w których wskaźnik zieleni w otoczeniu będzie wyraźnie wyższy od pozostałych. Zasadnym jest stwierdzenie, że wpłynie to realnie na konkurencyjność i wartość inwestycji.
