Jest to typowa roślina tropikalna, którą stosunkowo łatwo można uprawiać jako roślinę doniczkową. Nazwa tej rośliny mówi sama za siebie, ponieważ Monstera może osiągnąć nawet kilka metrów wysokości!
Monstera przyjmie się, tak naprawdę, w każdych czterech kątach pod warunkiem, że temperatura utrzymuje się między 20 a 30˚C, a sama roślina będzie stać w półcieniu – z dostępem do światła, jednak niebezpośrednio wystawiona na słońce – najlepiej w odległości 2-3 m od okna. Monstera lubi być zraszana – latem raz lub dwa razy w tygodniu (w zależności od temperatury), zimą zaś zraszanie należy ograniczyć i częstotliwość dobrać w zależności od potrzeb rośliny. Tak samo jest z podlewaniem – zazwyczaj raz w tygodniu to optymalna ilość zapotrzebowania na wodę przez monsterę porą letnią, zimą zaś można ją podlewać nawet raz na dwa/trzy tygodnie. Monstera źle znosi nadmiar wody w podłożu, a objawia się to poprzez żółknięcie liści lub zjawisko gutacji (wydzielenie się kropel na liściach), dlatego do każdej należy podejść indywidualnie i dostosować się do jej potrzeb.
Mówi się, ze Monstera rośnie powoli, w ciągu roku wypuszcza po 1-2 nowe liście, natomiast nie do końca się z tym zgadzamy. W tym roku przyrost Monstery był niewiarygodnie duży – około 5 do 8 liści na jedną Monsterę, a mam ich trzy. Poza nowymi listkami, z rośliny wyrasta niezliczona ilość korzeni powietrznych, które w naturalnym środowisku pomagają roślinie piąć się w górę – oplatają i wzrastają one w pnie drzew. Ze względu na to, warto zainwestować w podpory dla rośliny, aby korzenie powietrzne mogły się o coś zaczepić, poza tym, korzenie te można włożyć do doniczki w celu ukorzenienia.
- Muchołówka amerykańska (Dionaea muscipula)
Jest to roślina należąca do rodziny rosiczkowatych. Muchołówka, jak sama nazwa wskazuje, jest rośliną owadożerną. Wabi owady barwą oraz słodkim nektarem, który wydzielany jest przez pułapki (tzw. liście pułapkowe).
Poza tym, że odżywia się ona za pomocą procesu fotosyntezy, to właśnie dzięki owadożerności dostarcza organizmowi odpowiednią dawkę azotanów, których w podłożu torfowym jest niewiele.
Niestety, roślina ta jest dość wymagająca. O ile latem łatwo zapewnić jej dostęp do światła, jak i wymaganą temperaturę (preferują dość wysoką temperaturę), tak zimą sprawa troszkę bardziej się komplikuje. Podczas okresu zimowania, temperatura, jaką należy zapewnić roślinie, waha się w granicach 5-10ºC, tak więc w tym przypadku odpowiednim miejscem dla niej jest np. piwnica. Natomiast poza niską temperaturą, wymagają one również dużej ilości światła (można doświetlać ją sztucznie), a o takie warunki nieco ciężej już zadbać, tym bardziej, że należy dostarczyć również odpowiednią ilość wody.
Podlewanie to jeden z najważniejszych zabiegów, które należy wykonać przy Muchołówce. Aby odpowiednio zadbać o nawodnienie rośliny, należy wodę wlewać do podstawki na wysokość ok. 2 cm tak, aby roślina sama pobierała wodę, kiedy jej potrzebuje. Podczas zimowania podlewanie należy ograniczyć – roślina w tym okresie powinna mieć lekko wilgotne podłoże. Ważnym aspektem jest również jaką wodą podlewamy Muchołówkę. Najlepszą wodą jest woda destylowana, natomiast też dopuszczalna jest woda zagotowana i odstana. Nie należy podlewać rośliny wodą kranową, ponieważ źle reaguje ona na obecność minerałów.
Odpowiednim podłożem dla tej rośliny jest kwaśny torf, pH powinno wahać się w granicach 3,5-5 lub też często stosuje się torfy organiczne z mieszanką piasku kwarcowego.
- Bananowiec (Musa Super Dwarf Cavendish)
Bananowiec uprawiany w doniczce? Czemu nie! Ta tropikalna roślina jest stosunkowo łatwa w uprawie, a robi wrażenie, kiedy osiągnie większe rozmiary! Ten rodzaj Bananowca osiąga wysokość w granicach 1,5 -2 m, a duże rozłożyste liście sprawiają, że roślina ta wygląda niesamowicie – można poczuć się jak w lesie tropikalnym J.
Bananowiec pochodzi z krajów tropikalnych, zatem łatwo domyślić się, że lubi on przebywać w temperaturze powyżej 20ºC, dlatego jednym z ważniejszych warunków tego, aby roślina dobrze się rozwijała jest zapewnienie jej wymaganej temperatury. Warto bananowca postawić na parapecie od strony okna południowego – wtedy roślina przez większość dnia wystawiona jest na słońce, zimą zaś warto ją doświetlać, natomiast i bez tego powinna przejść ten okres łagodnie. Bananowiec poza dostępem do światła, potrzebuje również dużej wilgotności, dlatego też, dlatego warto zraszać roślinę i regularnie ją podlewać, zaś nadmiar wody znajdujący się w podstawce należy wylać. Zimą zabiegi te należy ograniczyć, aby nie przelać rośliny.
Podłoże bananowca powinno być obojętnie, z nakierowaniem na lekko kwaśne – pH ok. 6. Warto również zadbać o odpowiedni drenaż rośliny, aby przyjmowała tyle wody ile potrzebuje. Dobrym obojętnym materiałem, który sprawdzi się jako drenaż jest keramzyt. Należy solidną warstwę keramzytu usypać na dnie doniczki – tym sposobem nadmiar wody będzie się przez niego przelewać i przedostawać do podstawki – nie powodując nadmiernego nawodnienia rośliny i ziemi. Na warstwę keramzytu warto nasypać ziemię zmieszaną z perlitem, który dodatkowo ją natlenia. Takie mieszanki ziemi oraz drenaż warto stosować przy każdej roślinie doniczkowej – nie tylko przy Bananowcu J
- Monstera monkey mask (Monstera Adansonii)
Monstera monkey mask to silnie płożące się pnącze, która tak jak w przypadku Monstery dziurawej, pochodzi z krajów tropikalnych. Pomimo tego, że jest ona spokrewniona z Monsterą dziurawą, to nie osiąga tak dużych wymiarów (wysokość do max. 100 cm).
Monstera monkey wymaga zastosowania podpory po której będzie mogła się swobodnie piąć w górę, natomiast też ze względu na swój specyficzny rozrost zdecydowanie zrobi wrażenie jako roślina zwisająca z wysokich doniczek. Jej cechą charakterystyczną są liczne dziury na liściach, które mogą zajmować nawet połowę ich powierzchni.
Jeśli chodzi o wymagania są one zbliżone do wymagań Monstery dziurawej – stanowisko powinno być pół cieniste, ponieważ Monstera źle znosi bezpośrednie wystawienie na słońce. Optymalna temperatura waha się od 20 do 24º C latem, zaś zimą ok. 15-20ºC. Lubi zraszanie, natomiast źle reaguje na nadmiar wody.
Jest rośliną wdzięczną i rośnie w zawrotnym tempie w zasadzie przez cały rok. Monstera moneky to roślina długowieczna, więc z pewnością zagości w naszych domach na dłużej!
- Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia)
Zamiokulkas to kolejna wyjątkowa roślina, która idealnie wpasuje się do pomieszczeń z ograniczoną możliwością dostępu do naturalnego światła. Nie należy ona do mocno wymagających roślin. Jest to bylina, której bulwiaste kłącze posiada pąki przybyszowe, z których wyrastają mięsiste liście, w których gromadzi wodę. Dlatego też, Zamiokulkas dobrze sobie radzi z okresami suszy, a dodatkowo nie wymaga dużej ilości światła – ma dużą tolerancję na zacienienie, natomiast jeśli chcemy aby rosła należy zapewnić jej stanowisko, w którym nie będzie wystawiona bezpośrednio na słońce, jednak z dostępem do niego. Preferuje ona temperaturę od 20 do 25º C latem. Należy chronić ją przed zimnymi przeciągami, a minimalna temperatura jaką znosi przez krótki okres czasu to 10ºC. Podłoże, w którym Zamiokulkas czuje się najlepiej, ma odczyn kwaśny lub lekko kwaśny.
Roślina ta jest idealna dla osób, które nie mają tzw. „ręki do kwiatów”, ponieważ kolejną z jej wielu cech jest duża odporność na szkodniki i choroby. Tak naprawdę czynnikiem, który może jej zaszkodzić najszybciej jest jej przelanie.
- Skrzydłokwiat (Spathiphyllum wallisii)
Skrzydłokwiat jest piękna rośliną doniczkową. Charakteryzuje się ciemnozielonymi, połyskującymi i długimi listkami, a także pięknymi, białymi kwiatami podczas kwitnienia. W zależności od odmiany może osiągnąć wysokość nawet do 180 cm! Dużą zaletą tej rośliny jest oczyszczanie powietrza z substancji toksycznych, m.in. amoniaku, benzolu oraz trójchloroetylenu.
Są to kwiaty ciepłolubne, temperatura w której dobrze się czują, to minimum 15ºC, zaś maksimum to ok. 27ºC. Tak jak poprzednicy, skrzydłokwiat najlepiej czuje się pomieszczeniach półcienistych, nie lubi być wystawiony bezpośrednio na słońce. Podłoże powinno być przepuszczalne i pulchne, dlatego warto zastosować mieszankę, o której pisaliśmy wcześniej – z zastosowaniem keramzytu oraz perlitu, tak aby odpływ wody był odpowiedni. Podłoże rośliny powinno być stale wilgotne, także tak naprawdę należy dostosować się do potrzeb rośliny. Skrzydłokwiat ze względu na swoje pochodzenie, preferuje również wysoką wilgotność powietrza, dlatego można delikatnie zraszać liście – natomiast należy uważać na kwiaty, które na nadmiar wody mogą źle zareagować i dostać plam.
